اولين سحري

از اول ماه مبارك از ترس اينكه مبادا علي بيدار شه سحرا پا نمي شديم و بي سحري روزه مي گرفتيم ،البته دو روز بيدار شديم اونم در تاريكي و فقط با چراغ يخچال.

ولي امروز يعني سحر روز هشتم بيدار باش داديم،همه چراغارو روشن كرديم،تلويزيونم روشن كرديم و صداي دلنشين دعاي سحر علي رو بيدار كرد و عزيز دل ما سحر با ما بيدار بود،اولين سحري پسر ما هم رقم خورد. اولا سعي ميكردم علي سحرا بيدار نشه چون ممكنه بد خواب شه اما از امروز تصميم گرفتم همه سحرا بيدار شيم و اگه علي هم بيدار شه چه بهتره چون يه حس و حال معنوب قشنگي وجود داره كه تو هيچ زمان و هيچ مكاني وجود نداره.

انشالله پسر ما هم بزرگتر ميشه و قادر به گرفتن روزه.

 عزيز دلم ممكنه يه موقع اين مطالبو بخوني كه ديگه مرد شدي و بايد قول بدي براي من و باباييت هم دعا كني.

راستي ديشب رفته بوديم خونه مامانجونتينا ،آخر خنده بود رودررويي تو و حسن

.آخه حسن عاشق خودكاره و تو به زور خودكارشو ازش ميگرفتي (فداي هيكل ورزشكاريت بشم) ،عزيزم حسن هم اولش نجابت به خرج ميداد و هيچي نمي گفت ولي بعدش عصباني شده بود و شكايت ميكرد.

خلاصه هرچي از شيرينيات بگم كم گفتم.تربچه مامان عاشقتم