سفر به خانه خدا

اين مدت سرم شلوغ بود و نتونستم برا گل پسرم مطلب بنويسم.

مهمترين اتفاقي كه اين مدت و شايديكي از مهمترين اتفاقاتي كه تو كل زندگيم افتاد سفر به خانه خداوحرم فرستاده پاكش بود و چه سفر رويايي بود.

14 اسفند من و بابايي ساعت 11 شب بايد فرود گاه بوديم وار اونجايي كه قرار بود علي رو نيريم قبل از حركت رفتيم علي رو گذاشتيم خونه پدر بزرگش تا از اونجا آژانس بگيريم(به علت اينكه من و بابايي ناراحت دوري از علي بوديم به همه سفارش كرديم كه بدرقه نيان چون حوصله نداريم) خلاصه لحظه خداحافظي از علي چه قدر سخت بود ،من و بابايي گريه مي كرديم و علي هم از گريه ما ناراحت شده بود خلاصه كه خداحافظي كرديم و به سمت فرودگاه رفتيم.

پروازمون مستقيم به سمت مدينه بود سااعت 4 صبح رسيديم مدينه تا پاسپورتامون كنترل شه يه مقداري طول كشيد .نزديكاي 7رسيديم هتل يه مقدار استراحت كرديم و بعد رفتيم سمت مسجدالنبي.هتل ما تا مسجدالنبي 3دقيقه بيشتر فاصله نداشت و چه زيبا بود ديدن مسجدالنبي براي اولين بار(خدايا دوباره قسمتم كن زيارت رسول الله را).بهترين لحظاتم تو مسجدالنبي بود . و غربت بقيع آدمو به ياد مظلوميت علي مينداخت.از دوشنبه صبح تا شنبه مدينه بوديم و شنبه ساعت دو حركت كرديم به سمت مسجد شجره و محرم شدن.در مسجد شجره بعد از نيت كردن واقامه نماز به سمت مكه راه افتاديم و شب ساعت 11 رسيديم به مكه .استراحت كرديم و صبح ساعت 6 راه افتاديم به سمت مسجدالنبي و انجام مناسك حج عمره و چه زيبا بود كعبه (خدايا شكرت كه مارو لايق ديدارت كردي)

تو مكه از جاهاي مختلفي بازديد كرديم كوه نور-ميقات و...

دلم براي ناودون طلا تنگ شده

خلاصه كه شيطون اونجا از طريق علي وارد شده بود و تا يه بچه ميديم وجدان درد مي گرفتم كه چرا علي نازمو نيوردم .

برگشتمون جمعه از جده بود و ما ساعت10 صبح از مكه به سمت جده حركت كرديم.خلاصه كه شوق ديدار علي دلتنگي جدايي از قطعه بهشتي كه توش بوديم رو كمتر ميكرد.

پروازمون ساعت 5 انجام شد و ساعت 8.5 شب رسيديم تهران .تو فرودگاه خله ها ماما اينا  و خلاشه همه زحمت كشيده بودن براي استقبال و من همش چشمم دنبال علي بود.عزيز دلم رو وقتي بغل كردم همينطوري مات نگام ميكرد و تا يه مدت خجالت مي كشيد و حرفي نمي زد.

خدايا دوباره قسمتمون كن ايندفعه با علي زيارت خانه خودت و حرم پيغمبرت رو  الهي آمين